Kağıt üzerinde kalan günü çocuklar kutla'ya'mıyor

  • 09:09 16 Kasım 2020
  • Çocuk
AĞRI - İstismarın boyutlarının en yoğun yaşandığı dönemlerden biri olan bugünlerde bile haklarından habersiz olan çocuklar çalışmak zorunda bırakılırken, bir kez daha kağıt üzerinde kalan "20 Kasım Dünya Çocuk Hakları Günü"nü kutlayamıyor. 
 
Savaş ve yoksulluğun hüküm sürdüğü coğrafyalarda yaşam mücadelesi veren çocukları korumak ve koşullarını iyileştirmek için 20 Kasım 1989 tarihinde Birleşmiş Milletler (BM) Genel Kurulu “Çocuk Haklarına Dair Sözleşme”yi imzaladı ve günü 20 Kasım Dünya Çocuk Hakları Günü olarak ilan etti. Fakat her yıl binlerce çocuk savaşlarda katlediliyor, istismara ve tecavüze uğruyor ve eğitim haklarına da ulaşamıyor. Sadece kağıt üzerinde kalan ve bu günde dahi çalıştırılan-çalışmak zorunda bırakılan çocuklar, istismara ve hak ihlallerine uğramaya devam ediyor.  
 
'Ucuz emek' olarak görülüyorlar
 
Türkiye’de de binlerce çocuk "ucuz emek" olarak işyerlerinde, fabrikalarda sömürülürken, binlerce madde bağımlısı çocuk ise tedavi, barınma, eğitim imkanlarından yararlanamıyor. Çocuklar evde, sokakta, okulda gözaltında, cezaevinde, şiddete, istismara maruz kalıyor, yaşadıkları şiddete, istismara karşı korunma olanakları oluşturulmuyor.
 
Çocuklar istismara açık hale getiriliyor
 
Ekonomik krizin de etkisiyle aile bütçesine katkı sunmak zorunda bırakılan çocuklar sokakta, işlek caddelerde, ortak yaşam alanlarında selpak satıcılığı, maske satıcılığı, boyacılık, araba camları silerek maddi gelir sağlamak zorunda bırakılıyor. Çocuklar bir taraftan istismara açık hale gelirken, diğer taraftan ise madde bağımlılığına kolayca ulaşma durumu gerçekleşiyor. İstismarın önemli boyutlarından biri olan çocukların çalıştırılmaya zorlandığı yerlerden biri olan Ağrı’nın Doğubayazıt ilçesinde de neredeyse her sokak başında onlarca çocuk ellerinde taşıdıkları kolilere bıraktıkları selpak ve maskeleri satıyor.
 
Hayaller masumane…
 
İlçenin en kalabalık caddelerinde dolaşan çocuklar, sokaktan geçen birçok kişi tarafından sözlü, fiziki şiddet ile istismara uğruyor. Tabi bunun farkında bile olmadan. Çocuklara göre çalışma gerekçeleri ailenin maddi durumunun olmaması. En büyük hayalleri ise kazandıkları para ile yeni elbise almak. Fakat bu hayalde kalıyor sadece. Çünkü kazandıkları parayı aileye veriyor, mutfak masrafına katkı sunuyor çocuklar.     
 
Çocukların bir hayali daha var, “zengin olmak”. Bunun da bir nedeni var: Ceplerindeki parayı tüm fakirlere dağıtarak dünyadan yoksulluğu kaldırmak….